ทักทาย

.....ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ผ่านร้อนผ่านหนาวเกือบเข้าวัยกลางคน ผ่านมรสุมชีวิตจนแทบกระอัก ดุจปลาน้อยว่ายทวนกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก ดุจนกปีกหักต้องลมพายุที่โหมพัดกระหน่ำ เคว้งคว้าง ไร้จุดหมายและทิศทางที่จะมุ่งสู่อนาคตทั้ง ๆ ที่มีเป้าหมายเพียงแค่สุดสายตาที่มองเห็นได้ แต่......ก็ยังไปไม่ถึงสักที
หยุดคุยกันหน่อยนะ........หากคุณก็พอจะบอกได้ว่าประสบพบปะกะความรู้สึกแบบเดียวกัน

ครูแอ๊ด